Suksesi është udhëtim

Suksesi është udhëtim drejt planetit të ëndrrave dhe sfidave.

Suksesi është udhëtim me qenien, që fillimin e ka së pari nga lodhja dhe rraskapitja, për tek serioziteti dhe shpirti. 

Suksesi është udhëtim që në fillimet e tij mund të jetë i panjohur, por përfundimet i ka të qarta.

Suksesi është udhëtim i mbushur me pasion e hare, por në të njëjtën kohë është edhe udhëtim me vështirësi, peripeci, sprova e mërzi, e që në përfundimet e tij rezulton të jetë udhëtim në planetin Tokë, i cili lartësohet sipas shkallës së ambicies së autorit të tij.

Suksesi është udhëtim, e çdo udhëtim ka nevojë për pajisje me diçka prej 'furnizimeve të rrugës', aq sa për t'u siguruar përmbyllja dhe arritja e qëllimeve me sukses. E rrugëtimi i suksesit, shpeshherë është i nevojshëm për pajisjen me furnizim të shpirtrave, shumë më tepër sesa atë të trupave.

Sa nevojtar që është njeriu për ndihmën e Allahut të Lartësuar dhe për mbarësinë nga ana e Tij, në rrugëtimin drejt kërkimit të suksesit! 

Të vërtetën ka thënë ai që është shprehur: “Sikur të punonim natë e ditë pa u ndalur, dhe më pas të privoheshim nga ndihma dhe kujdesi i Allahut, nuk do të korrnim gjë tjetër pos mundit dhe kotësisë”. 

Kanë thënë të parët:

"Nëse ndihma prej Allahut i mungon djaloshit, e para gjë që e dëmton, është mundi."

Njeriu ka shumë nevojë ta kuptojë këtë frazë madhështore, prej së cilës janë privuar shumë njerëz. Esenca e saj haset në librin e Allahut të Lartësuar, në traditën e profetit të tij (s.a.v.s.) dhe në historitë e të devotshmëve. Në suren El-Muzzemil, Allahu i Lartësuar thotë: 

“O ti i mbuluar (o Muhamed)! Çohu (të falesh) gjithë natën, përveç një pjese të saj, që është gjysma ose diçka më pak, a diçka më shumë se ajo, dhe lexoje Kuranin ngadalë dhe qartë, sepse Ne do të të dërgojmë vërtet një fjalë me peshë të rëndë. (1-5)

Kjo është porosia e Allahut të Lartësuar për profetin e Tij (s.a.v.s), para se të ngarkohej me mesazhin hyjnor dhe të fillonte me zbatimin e urdhëresave të tij. Një përgatitje e tillë është prej shkaqeve më madhore të mbarësisë në rrugën e suksesit. 

Mbase ke dëgjuar se i dërguari (s.a.v.s.) na ka sjellë një nga shembujt më të mrekullueshëm në lidhje me realizimin e këtij koncepti në jetën e tij. Ai falej derisa i ënjteshin këmbët. Bujaria e tij e tejkalonte masën. Agjërimi vullnetar ishte një veprim tepër i dashur për të. Istigfari i tij në një ndejë të vetme e tejkalonte shifrën prej njëqind herësh.

Mbase ke dëgjuar edhe për lavdërimin e bukur të Allahut për planifikuesit dhe thirrësit në rrugën e Tij, duke reflektuar nga ky 'furnizim rruge': “Ne i bëmë ata udhëheqës që udhëzonin sipas urdhrit Tonë dhe i frymëzuam që të bënin vepra të mira, të kryenin faljet dhe të jepnin zeqatin, dhe ata vetëm Ne na adhuruan.” (El-Enbija: 73)

Gjithashtu, edhe fjalën e të Lartësuarit mbi lavdërimin që i bën profetit të Tij - Lutit (a.s.): “Lutin e pranuam në mëshirën Tonë. Me të vërtetë, ai është prej të mirëve.” (El-Enbija: 75)

Po ashtu, edhe fjalën tjetër të të Lartësuarit mbi lavdërimin ndaj profetit të Tij – Zekerijasë (a.s.): “Me të vërtetë, ata nxitonin për vepra të mira dhe Na luteshin me shpresë e frikë, dhe ishin të përulur ndaj Nesh.”  (El-Enbija: 90)

Madje, Allahu i Lartësuar e ka rreshtuar tërë trashëgiminë e Tokës nën këtë furnizim gjithëpërfshirës: “Ne shënuam në Zebur, pas Teuratit, që Tokën do ta trashëgojnë robërit e Mi të mirë.” (El-Enbija: 105)

E kur robi të jetë lidhur me Zotin, tregohet i sinqertë në orientimin e tij dhe kthehet me fokusin e të interesuarit për objektivin e tij; mbi të do të zbresë mëshira, e cila do ta kapë për frerët e ambicieve të tij, për ta çuar kështu drejt horizonteve qiellore.

Allahu i Lartësuar e mëshiroftë shejhun e Islamit, Ibn Tejmijen, përmes biografisë së të cilit, nxënësi i tij, Ibn Kajimi, na ka vijëzuar një nga kuptimet më të mrekullueshme të këtij furnizimi në jetën tij, në njërën nga ngjarjet e jetëshkrimit që i bën, ku thotë: “E pashë duke falur namazin e sabahut në grup me njerëzit, pastaj u ul deri në mesditë ose afër saj. E pyeta: “Përse kështu, o hoxhë?!” Tha: “Ky është ushqimi im. Po nuk u ushqeva me të, nuk më mban energjia ime.”

Ai ka folur edhe rreth dobive të dhikrit e ka thënë: “Ai e bën të rëndën të lehtë, e lehtëson të vështirën, e zbut mundimin. Nuk ndodh të përmendet Allahu i Lartësuar para ndonjë ndërlikimi, e ky i fundit të mos thjeshtësohet; as para ndonjë mundi, e ai të mos lehtësohet; as para ndonjë presioni, e ai të mos largohet; as para ndonjë halli, e ai të mos çlirohet. Përmendja e Allahut i fal njeriut energji deri në atë masë, saqë me të mund të kryejë punë të cilat nuk mund t'i bëjë dikush tjetër pa të.”.

Ibn Kajimi thotë: “Në forcën e shejhut të Islamit, në të ecurit e tij, në të folurit, të shkruarit si dhe në guximin e tij, kam parë gjëra të çuditshme.”.

Gjithashtu thotë: "Ai shkruante brenda ditës atë që ne nuk e shkruanim për një javë, dhe atë që e shkruante në një ditë xhumaje, ne nuk e shkruanim dot as për një muaj..".

Ndoshta edhe ke dëgjuar se ai e shkroi librin “El-Wasitije” të tërin brenda një kohe të ngushtë; mes namazit të drekës dhe ikindisë, libër që sot mësohet brenda jo më pak se dy viteve. Ai shkroi edhe librin “Nakd Et-Te'sis” brenda një kohe që nuk e tejkalon një muaj, e që është verifikuar sot në universitete të ndryshme në tetë disertacione, verifikim i cili arrin kohën prej dyzet vitesh.

Kur njeriu freskohet nga ky koncept i tërësishëm, e fillon udhëtimin e tij dhe përgjatë rrugës bëhet optimist, Allahu i Lartësuar ka për t'ia mundësuar shijimin e dy ëmbëlsive: ëmbëlsinë e menjëhershme nga gjurmët e këtyre kuptimeve shpirtërore në jetën e kësaj bote, dhe ëmbëlsinë e mëvonshme në jetën e ahiretit, atëherë kur do të jetë më së shumti nevojtar. Le ta dijë njeriu, se sipas lidhjes së tij me këto punë të mira, do të jetë edhe mbarësia e tij. Asnjë dashakeq nuk do t'ia dalë në pengimin e tij, asnjë barrierë nuk do të ketë forcë të rezistojë në rrugën e aspiratës së tij, dhe së shpejti ka për t'i parë të realizuara ato ëndrra që i bluante dikur në mendjen e tij. 

Pishtar: Edhe ëndrrat duhet t'i hyjnë rrugës së tyre të shumëpritur.